Z kart historii – Pasowanie na uczniów w Dwójce 30 lat temu.
Dawno, dawno temu, pierwszaki czekały na pasowanie dłużej niż obecnie. Przynajmniej w województwie ostrołęckim, do którego należał Maków. Na uroczystość pasowania przychodziło pierwszakom czekać aż do października.
Uroczystość była sporym przeżyciem dla głównych bohaterów, ale też i rodziców. Ceremonia, tak ja teraz, odbywała się wedle scenariusza. Przed pasowaniem pierwszoklasiści obowiązani byli dowieść swoich umiejętności scenicznych, występując w przedstawieniu. W kajecie mojej córki, która wówczas była pasowana na uczennicę, zachował się wierszyk:
Wśród pierwszaków chodzą słuchy
Narzekają więc maluchy, powtarzając niewesoło:
Ślub będziemy, ślub będziemy brać ze szkołą!
Ooooo! Chciał uciekać Grzesio mały,
ale Konrad, człek bywały,
wytłumaczył mu: Kolego,
ślubowanie – to jest całkiem coś innego.
Ooooo! Musisz przyrzec, że bez przerwy
Będziesz dbał o Pani nerwy,
Będziesz uczył się starannie,
zachowywał nienagannie.
Gdy umowa taka stanie
To jest właśnie, to jest właśnie ślubowanie.
Ooooo! Grzesio wydał kilka jęków
Potem już się pozbył lęków,
I ślubował uroczyście,
Nos wytarłszy, nos wytarłszy zamaszyście.
Ooooo!
Rok 1988 był pod pewnym względem historyczny: poszedł wtedy do szkół ostatni rocznik demograficznego wyżu w Polsce.
Mówiło się, że były to dzieci poczęte i zrodzone w długie (z powodu godziny policyjnej) noce stanu wojennego, podczas nadawania takiego programu telewizyjnego, że nie dało się go oglądać. Jest to oczywista nieprawda, bowiem pierwszoklasiści rocznika 1988 zostali poczęci podczas karnawału wolności, a zarazem rynkowych niedoborów. Stan wojenny nie miał tu nic do rzeczy.
Po roku 1982 liczba urodzeń w Polsce już tylko spadała. Nawet program 500+ jak się ostatnio dowiadujemy sytuacji nie poprawił. Być może pewnym rozwiązaniem byłoby pozbawianie nowożeńców smartfonów i dostępu do Internetu w czasie pierwszych miesięcy po zawarciu związku.
Na zdjęciach: pasowanie na ucznia w Szkole Podstawowej nr 2 im. Jana Kochanowskiego w Makowie Mazowieckim.
Ale czad super. Dziękuję za te fotki, piękny powrót do beztroskich lat.
Dawne dzieje . Znalazłem siebie:)))))
Proszę aż miło popatrzeć dzieci bez nadwagi
A może macie takie fotki z rocznika 77
Koniecznie. Rocznik 77.