Dyskusja o szczęściu w liceum
Dlaczego wszyscy chcą być szczęśliwi, a tylko niewielu to się udaje? Czym jest szczęście i gdzie szukać? Co robić lub czego nie robić by być szczęśliwym? Odpowiedzi na te i inne pytania związane z tematem dyskusji poszukiwali uczniowie, nauczyciele i rodzice w czasie debaty „Filozofia szczęścia XXI wieku”, która odbyła się w makowskim liceum w piątek 6 marca.
Uczestnicy debaty zebrali się w hali sportowej. Byli wśród nich uczniowie klas pierwszych i drugich makowskiego liceum, nauczycie, przedstawiciele rodziców i zaproszeni goście, którzy później wzięli udział w debacie, dzieląc z jej uczestnikami swoimi przemyśleniami na temat szczęścia. Wśród gości znaleźli się starosta powiatu makowskiego Zbigniew Deptuła, dyrektor poradni psychologiczno-pedagogicznej Grażyna Gadomska, przedstawiciele Rady Rodziców – Dorota Tyburska i Eryk Turowski, przedstawiciele rodziców – Jerzy Dąbrowski i Waldemar Chrzanowski.
Głos w dyskusji zabierali także ksiądz Jacek Darmofalski, Stefan Marciniec – nauczyciel LO oraz Nina Brzezińska, dyrektor liceum.
Debatę prowadziła jej inspiratorka i główna organizatorka, Halina Trela.
O szczęściu po angielsku
Poza głównym celem zawartym w temacie debaty, czyli poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie czym jest szczęście i jak można je odnaleźć, wydarzenie to miało drugi ważny cel: rozwijanie kompetencji kluczowych, jakimi są umiejętność publicznego zabierania głosu i komunikacji w różnych językach. Są to również priorytety Ministerstwa Edukacji Narodowej na bieżący rok szkolny. Dlatego też pierwsza część debaty odbyła się w języku angielskim,. Wzięli w niej udział: Barbara Szewczak IIc
- Gabriela Czapska Id
- Zuzanna Kowalkowska, Ewelina Olszewska i Karolina Żurawińska Ic
- Aleksandra Nowotka Ib
- Kamila Lewandowska II a
Szczęście według uczniów
W kolejnej części debaty zabrali głos uczniowie klas pierwszych i drugich, którzy dzielili się z uczestnikami debaty efektami swoich poszukiwań odpowiedzi na pytania o to czym jest szczęście i jak można je osiągnąć.
Głos zabrali:
- Magdalena Rykowska, Aleksandra Nowotka z Ib.
- Ewelina Olszewska, Zuzanna Kowalkowska i Karolina Żurawińska z Ic.
- Ewa Adamkiewicz i Gabriela Czapska z Id.
- Kamila Lewandowska i Adam Łukaszewski z IIa.
- Mikołaj Kos, Marcin Kozłowski i Tymoteusz Bednarowski z IIb.
- Barbara Szewczak z IIc.
- Natalia Kurowska, nasza maturzystka z IIId.
Szczęście według dorosłych
Po uczniach przyszła kolej na dorosłych. O szczęściu z perspektywy chrześcijańskiej mówił ksiądz Jacek Darmofalski. Do świętego Augustyna i jego rozważań o szczęściu odwoływał się również przedstawiciel rodziców Jerzy Dąbrowski. Grażyna Gadomska mówiła o szczęściu z perspektywy psychologicznej.
Stefan Marciniec mówił z kolei bardzo osobiście o swoich przemyśleniach na temat szczęścia. Jako jedyny z uczestników debaty przyznał otwarcie, że czuje się człowiekiem szczęśliwym.
Muzyczne przerywniki
Poszczególne bloki dyskusji okraszone były muzycznymi przerywnikami. Mateusz Tyburski z towarzyszeniem uczniów i uczennic śpiewał piosenki związane z tematem debaty. Wykonawcy nagradzani byli gorącymi oklaskami.
Rozstrzygnięcie konkursu na aforyzm o szczęściu
W trakcie debaty rozstrzygnięty został szkolny konkurs na aforyzm o szczęściu. Wygrał Andrzej Dobrowolski.
„Trudno mówić o szczęściu gdy jesteśmy niezadowoleni z dzisiaj, zatroskani o jutro i rozżaleni decyzjami podjętymi wczoraj” – tak brzmi zwycięski aforyzm.
Podziękowania
Na zakończenie debaty Halina Trela złożyła podziękowania.
– Bardzo dziękuję uczniom, którzy wzięli udział w debacie, nauczycielom, rodzicom i zaproszonym gościom. Słowa podziękowania za pomoc organizacyjną kieruję także do Jolanty Perzanowskiej, Agnieszki Kuchta, Janusza Gołysia, Konrada Zyśka oraz Jakuba Antczaka i Kamila Kymony ze szkolnego radiowęzła – powiedziałą Halina Trela.
Temat na czasie
Po zakończeniu debaty rozmawialiśmy z jej uczestnikami, zarówno młodymi jak i dorosłymi. Zgodnie twierdzili, że była potrzebna, a temat jest jak najbardziej na czasie. Warto czasem się na chwilę zatrzymać i zastanowić czym jest szczęście i jak się do niego przynajmniej przybliżyć – mówili zgodnie.